Sosyal deney amaçlı yapılan bir gösteri; Soğuk bir Ocak günü Washington Metro İstasyonu giriş kısmında adamın birisi keman çalmaya başlar. Bu adam tam 45 dakika boyunca Bach çalar. Ve deney süresince adamın önünden 1100 kişi geçer…
Kemanı çalmaya başladıktan 3 dakika sonra orta yaşlı bir adam müziğin sesini duyar, yavaşlar birkaç saniye durur ve sonrasında aceleyle kemancının yanından geçer. 5 dakika sonra kemancı ilk bahşişi alır, bir bayan parayı atıp kemancının yanında geçmiştir.
Birkaç dakika sonra başka bir bayan kemancıyı dinlemeye başlar, fakat kısa bir süre sonra saatine bakıp yoluna devam eder. Bu olay bir süre devam eder. Bütün gelip geçenler içerisinde ise kemancıyı en dikkatli dinleyen 3 yaşında bir çocuktur. Annesi çocuğu devam etmesi için çekiştirirken o kemancıyı dinlemek ister. Fakat oda annesinin zoruyla yoluna devam eder.
Sosyal Deney Gösterisi Sonunda Kazanılan Para 32 Dolar
Kemancının 45 dakikalık gösterisi sonunda ortalama 1100 kişi içerisinde sadece 6 kişi durup bir süreliğine dinler. 20 kişi ise kemancıya para verip durmadan yoluna devam eder. Sonuç olarak kemancı 32 dolar para kazanmıştır.
Gösteri Bitti Fakat Ne Alkışlayan var Nede Tanıyan
Hiç kimse bu eşsiz eserleri çalan kemancının 3.5 milyon dolar değerindeki kemanıyla çalan yetenekli müzisyen Joshua Bell olduğunu anlamaz.
İşin ilginç yanı ise, yapılan bu sosyal deneyden 2 gün önce minimum 100 dolar olan konser biletlerinin yok satmasıdır.
Peki sizce yetenek, içerik veya kalite mi önemli? Yoksa marka olmak mı?
Sanırım bu deneyin sonucu, bu sorunun cevabını üzücü bir şekilde marka olarak cevaplıyor.
